کانچانابوری
کانچانابوری , جلوه گاه شکوه طبیعت و تاریخ
کوهستانهای
زیبا , دو رود معروف کوای یای و کوای نوی , غارو جنگلهای سرسبز با درختان
سر به فلک کشیده و غارهای متعدد تصاویر زیبا و به یاد ماندنی را ذهن
گردشگران به جای می گذارد تمامی این زیبایی ها بویژه پل رودخانه کوای که
وقایع مختلفی در جنگ جهانی دوم بر روی آن رخ داده است همگی در سومین استان
بزرگ تایلند , کانچانبوری , با فاصله 129 کیلومتری از بانکوک واقع شده است که مساحتی بیش از 19 هزار کیلومتر مربع دارد.
دیدنی های کانچانابوری
این شهر با وجود جاذبه هایی چون معابد , آثار باستانی , یادبودهای جنگ , جاذبه های فرهنگی و طبیعیش مورد اسقبال گردشگران سفر به کانچانابوری قرار گرفته است.
جاذبه های تاریخی
پل رودخانه کوای:
این
پل تاریخی در جنگ جهانی دوم توسط هزاران سرباز اسیر جنگی از اکثر کشورها
به دستور ارتش اشغالگر ژاپن ساخته شد که به دلیل سخت بودن این کار صدها نفر
از این سربازها در حین کار کشته شدند.
راه آهن مرگ :
این
راه آهن نیز در جنگ جهانی دوم به طول 300 کیلومتر تا مقصد برمه تتوسط
اسرای جنگی ساخته شد که در حال حاضر به خاطر تخریب بخش اعظمی از آن فقی 70
کیلومتر آن در خاک تایلند قابل استفاده میباشد -جاذبه های طبیعی و بی نظیر
در طول مسیر این راه آهن باعث جلب توجه گردشگران سفر به کانچانابوری شده است.
لازم به ذکر است راه آهن مرگ و پل کوای نماد رنج و درد مردمان در زمان جنگ جهانی دوم است.
شهر قدیمی کانچانابوری :
در
این شهر قدیمی سه معبد قدیمی به نام های پاللای , کان پائن و مائه مای
وجود دارند که وجود بوداهای نشسته آن و بوداهایی که جدیدتر از آنها هستند و
در حال گرفتن هدایا از یک میمون و فیل هستند باعث جذب گردشگر به ای پایگاه
مرزی - برای مقابله با نیروهای نظامی برمه- قدیمی شده است.
دروازه شهر کانچانابوری: دروازه شهر کانچانابوری توسط پادشاه وقت بنام رامای سوم ساخته شد.
پارک تاریخی نبرد (نه ارتش) :
در
زمان پادشاهی رامای اول جنگی علیه شاه بوداپایا (پادشاه برمه) بین 9 ارتش
اتغاق افتاد در طی این جنگ تایلند توانست استقلال خودش را حفظ کند.
گردشگران میتوانند برای درک بهتر این قضیه با توجه به نقاشی های ترسیم شده
در نمایشگاه این پارک به برج نگهبانی پارک نبرد بروند.
گذرگاه سه معبد (سه پاگودا):
گردشگران سفر کانچانابوری با رفتن به این منطقه مرزی که در غرب تایلند واقع
است میتوانند از مراکز خرید مرزی کشور میانمار(برمه) و بازار مرزیشان دیدن
کنند. این منطقه در گذشته یکی از گذرگاه های نظامی این کشور بوده که تایلندی ها در هنگام عبور از این منطقه به سه ستون سنگی که همان گذرگاه سه معبد میباشد ادای احترام می کردند.
پارک تاریخی موئینگ سینگ:
فرهنگ
دوران پادشاهی جایاوارمان در کامبوج باعث شده که سازندگان این پارک تاریخی
آن را گرد بسازند و در آن یک برج مرکز تعبیه کرده اند.
درخت بارانی غول پیکر :
تنه
این درخت قدیمی انقدر قطور است که اگر ده آدم بالغ دست به دست هم بدهند و و
دور آن حلقه بزنند شاید بتوانند دست های هم را بگیرند . این درخت کهنسال
ارتفاعی 25 متری و قطر سایه ای 51 متری دارد که در کنار معبد تام مانگون
تونگ قرار دارد.
موزه ملی بان کائو :
در
اطراف رودخانه کوای نوی موزه ای با محتویات اجساد انسانهای باستانی و
ابزارهایی که در آن زمان استفاده میشده مثل تبرهای سنگی و اشیای تزئینی و
ظروف سفالی میباشد که کشفشان به قدمت تاریخی این شهر کمک زیادی کرده است.
معابد
معبد ببر(وات پالوانگ تابوا) :
برای دیدن و عکس گرفتن با ببرهای هند و چینی و تربیت شده گردشگران به معبد ببرها که دارای شهرت جهانی می باشند می روند.
معبد تام پوتاوات :
زیبایی
این معبد این است که در واقع این معبد غاریست که درست در بلندای یک تپه
قرار گرفته است. البته داستانی افسانه ای نیز در موردش وجود دارد.
معبد تام پو وا :
فسیل
های دوران باستان , اتاق مدیتیشن و شمایل بودایی همگی جاذبه هایی هستند که
باعث جذب گردشگر به این معبد آرام در دل کوه و جنگل شده است.
معبد تام کائو پون :
گذر
رودخانه از زیر معبدی که در زمان جنگ جهانی دوم یکی از پایگاههای اسرای
جنگی بوده به همراه مجسمه بودایی اش توجه گردشگران را به خود جلب می کند.
دیدنی های طبیعی کانچانابوری
پارک سافاری :
در
این پارک زیبا انواع گونه های جانوری و طبیعی از قبیل
گوزن,گورخر,شیر,خرس,شتر,زرافه و انواع پرنگان زیبا و گیاهان منحصر بفرد در
کنار هم جمع شده اند تا تصویری بیاد ماندنی را در ذهن گرشگران سفر به کانچانابوری به جاگذارند.
پارک سوان سومدک پرا سریناگاریندرا :
انواع و اقسام سنگها در سایزهای مختلف به همراه انواع گوناگون گیاهان در این پارک حظور دارند به همین سبب اهالی کانچانابوری در بین خود اسم این پارک را پارک سنگی نام نهاده اند.
پارک ملی سای یوک :
قدمت
این پارک به دوران پارینه سنگی بر می گردد به طوری که گفته شده انسانهای
آن زمان در این پارک ملی میزیسته اند. دو نوع جنگل در این پارک وخود دارد
که یکی درختان خزان شونده دارد و دیگری درختان همیشه سبز دارد این صفت
منحصر بفرد این پارک به همراه زیستگاه فعلی کوچکترین گونه خفاش باعث جذب
توریست به این منطقه گردیده است.
آبشار سای پوک نوی :
برای
دیدن آبشار سای یوک نوی که در محوطه پارک سای یوک قرار گرفته میتوانید با
قطاری مخصوص به آنجا بروید و اگر میخواهید که زیبایی صد چندان این آبشار را
ببینید در ماه های ژوئییه و اکتبر که فصل باران این منطقه است به کانچانابوری سفر کنید.
دهکده فیل های سای یوک :
30
دقیقه زمان بگذارید تا به دهکده فیل ها برسید تا بتوانید به مدت 30 دقیقه
فیل سواری کنید و از نمایش فیل ها در کنار مناظر زیبا لذت ببرید.
پارک ملی اراوان :
آبشاری
منتهی به رودخانه کوای که در سطوح مختلف با ارتفاع 1500 متری در پارک
اراوان قرار دارد موقعیت شنا کردن را برای گردشگران در این پارک ملی فراهم
آورده است.
غار تام ساوان :
نقاشی های مربوط به دوران باستان در این غار که در پارک کوییان سریناگاریندرا واقع شده باعث توجه گردشگران به غار شده است.
آبشار پا تات :
این آبشار پلکانی که در ماه های ژوئییه تا اکتبر به اوج درخشندگی خود میرسد در محوطه پارک ملی کوییان سریناگاریندرا قرار گرفته است.
غار تام نرامیت :
فسیل های گیاهان در این غار اتاق اتاق شکل نظر گردشگران کانچانابوری را به خود جلب کرده است.
معبد تام سییا :
آسانسورهای
تعبیه شده در این تپه باعث فراهم آمدن رفاه برای گردشگران شده است که
بنوانند به راحتی به بالای تپه که معبد تام سوییا در آن واقع شده بروند و
شمایل بزرگ بودای موجود در آن را مشاهده کنند. گردشگران این معبد به معبد
کناری آن که تام کائو نوی نام دارد نیز سری میزنند تا تزئینات به جا مانده
ازمعماری چینی را نیز مشاهده کنند.
یاد بود های جنگ
قبرستان یادبود جنگ (دون راک) :
در
این قبرستان جسد هفتاد تن از اسرای جنگی که با فشار ارتش ژاپن مجبور به
ساخت راه آهن مرگ شدند دفت شده است که گردشگران برای ادای احترام به این
کشته شده ها به این قبرستان می روند.
مرکز راه آهن تایلند - برمه :
گردشگران سفر کانچانابوری برای درک بهتر تاریخ راه آهن مرگ و تاریخ برمه و تایلند به سمت این مرکز راهی می شوند.
معبد موزه جیت :
ادوات
جنگی جنگ جهانی دوم کشف شده در این موزه (معبد) و ساخت آن از چوب بامبو
مشخص می کند که اردوگاهی برای نگهداری اسرای جنگی در آن زمان بوده که از
این حیث مورد توجه خاصی قرار گرفته است.
موزه جنگ :
گرد
همایی آثار و ادوات جنگ جهانی دوم و جواهرات قدیمی در این موزه باعث توجه
بیش از پیش گردشگران به این موزه شده که در کنار پل رودخانه کوای واقع شده
است.
فرهنگ و سنت در کانچانابوری:
مراسم رقص و پایکوبی محلی یک زن و مرد که آواز سر می دهند و با صدای طبل به رقص در می آیند جذاب ترین بخش دیدنی کانچانابوری است. این مراسم محلی در جش سونگ کران و جشن سال نو برگزار میشود که مراسمی بسیار شاد و دیدنی است.
روز آبشار و آب معدنی :
این مراسم این فرصت را به گردشگران می دهد که در هنگام اوایل ماه نوامبر که به کانچانابوری می روند در چشمه های آب گرم آن آب تنی کنند.
روز قایق :
گردشگران سفر به کانچانابوری برای دیدن انواع ورزش ها و جشن های آبی که در اوایل ماه نوامبر برگذار می شود به کناره رودها در کانچانابوری می روند و از دیدن این مراسم نهایت لذت را می برند.
اقامت در دهکده های کانچانابوری:
گردشگران برای اقامت در کانچانابوری بعضا به منازل روستایی که در دهکده بان کائو لک که مابین دره ای در جوار کانچانابوری واقع
شده است و توسط روستاییان اجاره داده می شود می روند و از نزدیک با فرهنگ
مردمان این دهکده که همان فرهنگ نامی قبیله کارن است آشنا می شوند.
راه های رسیدن به کانچانابوری:
با سوار شدن در اتوبوس ها و مینی بوس هایی که ظرف نهایت 3 ساعت شمارا از بانکوک به کانچانابوری می رسانند دغدغه ای برای رفتن به کانچانابوری نداشته باشید در ضمن از وجود قطارهایی که روزی دوبار به کانچانابوری می روند نیز میتوانید به آسانی بهره ببرید
